tezgahta duran limonun bir an ne kadar ünlü olduğunu farkettim. evimizde ünlü birinin olmasının mutluluğunu yaşadım. böyle ortabirden kalma, fen bilgisi dersinden çıkmış gibi. uhuv! astral seyahat, ama çocukluğuma.
demokrat parti zaten bunlara karşı çıkıyor.
13 Şubat 2010 Cumartesi
26 Ocak 2010 Salı
j
bazen kurtuluş olarak gördüklerim elime geçtiğinde, aslında elime geçen şeyin beni kurtaramayacağını fark ediyorum (geç de olsa). özlemek fiilini koca bir şehre atfederken, kendime, şehrime ait bile olmayan o insanı özlemediğimi addediyorum. yine kendime ustaca yalan söylüyorum.
Artık usta bir yalancıyım.
Artık usta bir yalancıyım.
23 Ocak 2010 Cumartesi
yazı
geceleri camdan dışarı sarkarak soğuktan titreye titreye sigara içmeyi özlemişim. odam dağınık, yerde koca bir bavul var. içimde az buruk lakin başı dik bir tavırla yine ankaraya sövüyorum.
egzoz ve sigara dumanının birbirine karıştığı otobüs duraklarını, gece ışıklarını, yollarını, kokunu, soğuğunu, sertini, karmaşanı senden almış olabilirim. ama sen değilim.
19 eylül 2008
egzoz ve sigara dumanının birbirine karıştığı otobüs duraklarını, gece ışıklarını, yollarını, kokunu, soğuğunu, sertini, karmaşanı senden almış olabilirim. ama sen değilim.
19 eylül 2008
copypaste
Gariptir insan oğlu neden sabahın bir köründe yazı yazmaya ihtiyaç duyar ki?
Saat 03:58… polisler, gece çalışanlar ve benler henüz uyumadık… dünyanın bütünselliği, ben sen o tekilliğini, biz siz onlar yapan bütünleştirici eylemleriyle; bir polisi, bir orospuyu ve beni biz yapıyor. Bizler sabahın bu saatinde aynı amaç için uyanık değilsek de aynı eylemleri bahşediyoruz bu hayata. Yanlış anlaşılmasın polis ve ben bir erkek uzvuyla ilgilenmiyoruz sadece kovalıyor veya yakalıyoruz, ya da orospu ve ben güvenlik peşinde değiliz belki kaçıyor, belki yakalanıyoruz… Ortak eylemlerimiz var; çok incedir elbet, zincir misali bütün tutar bünyesini ki bu yüzdendir bizim biz oluş sebebimiz!!!açıklayayım; hepimiz insanız ya, hepimiz farklıyız ya, hepimizin kafası karışık ya hani; işte bizi aynı kılan, beni biz yapan mantıksal, işlemsel, tüme varılıp tümden gelinen önermeler bu noktada canımızı sıkıyor benlerin. Bu işlemler yüzünden o bir orospu, o bir polis ve o bir beniz. Biz; tekil bireyler olmayı beceremeden birçok kişiliğiz ve birçok kişiliğe hitap, kontrol, nüfuz eden çok kişilikli tek bünyeleriz! tamam da nerede hissiyatımız? Hangi dogmada kalıplaştı ve bu bu bu oldu inancımız? Bizce (kişiliklerimce) bu yüzdendir güvensizliğimiz kendim”ize” bize!
Saat 4:15 ezan okunuyor, benim için 20 yılda iki kez önem teşkil etti sabah saatinde okunan ezan sesi… … ilki korkutmuştur muhtemelen, çünkü yeni doğmuştum… ikincisi ise, kuş cıvıltıları eşliğinde inancımı pekiştiriyor şimdi??? ; Kendime(id) olan inancımı!!! o noktada anlıyorum… inanç benim bu hissiyatımla içimde nüksediyor ve bizimle bütünleşiyor bencilliğimi bile kontrol edebiliyor bizciliğim oluyorum… bir orospu bir polis ve bir ben aynı anda ürperebiliyoruz BİZ oluyoruz yeniden… Farkımızda mıyız? Hayır saygı bile duymuyoruz hayatlarımıza! Saygısızlık; varlığın farkında değilliktir bir bakıma… şu an bir orospunun veya bir polisin benim onları düşündüğüm gibi beni düşünmediklerine eminim. Fakat onların beni düşünmemeleri saygısızlık sayılamaz. Çünkü normları ben yaratmadım…
Bu saatte işi olmayan tek varlık benim ve biliyorum; bu yüzden onları düşünebiliyorum… polis orospuyu ve ben her ikisini kovalıyorum! belki de beni bizden ayıran en önemli özellik budur kim bilebilir ki?
Saat 4:34 ve gün yavaş yavaş ışığına ve biz yataklarımıza kavuşuyoruz… iyi geceler gündüz…
4:54
27 Haz. 08 Cuma
ölü bir sivri sinekle aynı yatakta uyumanın verdiği huzurla birlikte sevgi ve saygılarımla…
Saat 03:58… polisler, gece çalışanlar ve benler henüz uyumadık… dünyanın bütünselliği, ben sen o tekilliğini, biz siz onlar yapan bütünleştirici eylemleriyle; bir polisi, bir orospuyu ve beni biz yapıyor. Bizler sabahın bu saatinde aynı amaç için uyanık değilsek de aynı eylemleri bahşediyoruz bu hayata. Yanlış anlaşılmasın polis ve ben bir erkek uzvuyla ilgilenmiyoruz sadece kovalıyor veya yakalıyoruz, ya da orospu ve ben güvenlik peşinde değiliz belki kaçıyor, belki yakalanıyoruz… Ortak eylemlerimiz var; çok incedir elbet, zincir misali bütün tutar bünyesini ki bu yüzdendir bizim biz oluş sebebimiz!!!açıklayayım; hepimiz insanız ya, hepimiz farklıyız ya, hepimizin kafası karışık ya hani; işte bizi aynı kılan, beni biz yapan mantıksal, işlemsel, tüme varılıp tümden gelinen önermeler bu noktada canımızı sıkıyor benlerin. Bu işlemler yüzünden o bir orospu, o bir polis ve o bir beniz. Biz; tekil bireyler olmayı beceremeden birçok kişiliğiz ve birçok kişiliğe hitap, kontrol, nüfuz eden çok kişilikli tek bünyeleriz! tamam da nerede hissiyatımız? Hangi dogmada kalıplaştı ve bu bu bu oldu inancımız? Bizce (kişiliklerimce) bu yüzdendir güvensizliğimiz kendim”ize” bize!
Saat 4:15 ezan okunuyor, benim için 20 yılda iki kez önem teşkil etti sabah saatinde okunan ezan sesi… … ilki korkutmuştur muhtemelen, çünkü yeni doğmuştum… ikincisi ise, kuş cıvıltıları eşliğinde inancımı pekiştiriyor şimdi??? ; Kendime(id) olan inancımı!!! o noktada anlıyorum… inanç benim bu hissiyatımla içimde nüksediyor ve bizimle bütünleşiyor bencilliğimi bile kontrol edebiliyor bizciliğim oluyorum… bir orospu bir polis ve bir ben aynı anda ürperebiliyoruz BİZ oluyoruz yeniden… Farkımızda mıyız? Hayır saygı bile duymuyoruz hayatlarımıza! Saygısızlık; varlığın farkında değilliktir bir bakıma… şu an bir orospunun veya bir polisin benim onları düşündüğüm gibi beni düşünmediklerine eminim. Fakat onların beni düşünmemeleri saygısızlık sayılamaz. Çünkü normları ben yaratmadım…
Bu saatte işi olmayan tek varlık benim ve biliyorum; bu yüzden onları düşünebiliyorum… polis orospuyu ve ben her ikisini kovalıyorum! belki de beni bizden ayıran en önemli özellik budur kim bilebilir ki?
Saat 4:34 ve gün yavaş yavaş ışığına ve biz yataklarımıza kavuşuyoruz… iyi geceler gündüz…
4:54
27 Haz. 08 Cuma
ölü bir sivri sinekle aynı yatakta uyumanın verdiği huzurla birlikte sevgi ve saygılarımla…
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
